Ο Μιχαήλ Ποπκόφ ήταν αστυνομικός, ‘ο τέλειος σύζυγος και πατέρας’ πριν γίνει ο υπεύθυνος για 83 δολοφονίες γυναικών, ο ‘κτητικός και χειριστικός’ μανιακός που ομολόγησε τα εγκλήματα του σε τρεις δόσεις (το 2012, το 2017 και το 2020). Προφανώς και είχε λόγο.
Νίκη Μπάκουλη
23 Ιουνίου 2021 11:00
Ο χειρότερος serial killer της Ρωσίας, ο οποίος έχει ομολογήσει πως κακοποίησε σεξουαλικά και μετά σκότωσε 82 γυναίκες, από το 1992 έως το 2010 συνελήφθη σαν σήμερα, 23/6 το 2012. Έως τότε ήταν γνωστός ως ‘λυκάνθρωπος’ και ως ‘ο μανιακός από το Άνγκαρσκ’, την πόλη της Σιβηρίας -των 247.118 κατοίκων, όταν έδρασε εκεί ο Μιχαήλ Ποπκόφ. Αρχικά είχε χαρακτηριστεί ως ‘ο δολοφόνος της Τετάρτης’, ημέρα που βρίσκονταν αρχικά, τα θύματα του.
Όταν συνελήφθη είχαν βρεθεί στοιχεία που τον αποδείκνυαν 12 δολοφονίες γυναικών, ηλικίας 19 έως 40 χρόνων. Υπήρχαν αρκετά στοιχεία που τον συνέδεαν με άλλες δώδεκα. Ομολόγησε 83 σε τρεις δόσεις: μια μετά τη σύλληψη του, το 2012, μια το 2017 και μια το 2020, όταν ζήτησε να τον εκτελέσουν. Αυτό όμως, είναι κάτι που δεν κάνουν στη Ρωσία, από το 1996.
Ποιο ήταν το modus operandi
Ο, αστυνομικός στο επάγγελμα, Ποπκόφ διάλεγε τα θύματα του βάσει παρουσιαστικού. Όποια γυναίκα του θύμιζε την -κακοποιητική και αλκοολική- μητέρα του, γινόταν στόχος. Πήγαινε σε μπαρ και πάρτι, φορώντας τη στολή της δουλειάς του. Επικέντρωνε σε γυναίκες που δεν είχαν ανδρική παρέα (‘ήταν ελευθέρων ηθών, άρα τους άξιζε ο θάνατος’) και ήταν ήδη μεθυσμένες. Τις προσέγγιζε, τις ‘κέρδιζε’ με το χαρακτήρα του, τις έπειθε να τον ακολουθήσουν, τις μετέφερε σε απόμερο σημείο, τις ανάγκαζε να γδυθούν, έπαιρνε ένα κατσαβίδι ή ένα τσεκούρι ή ένα μαχαίρι και τις τραυμάτιζε μέχρι θανάτου και ακολούθως τις κακοποιούσε σεξουαλικά. Σε μια περίπτωση, έβγαλε την καρδιά του θύματος της από το στήθος και σε μια άλλη της έκοψε το κεφάλι. Σημείωση: το τσεκούρι το χρησιμοποίησε 17 φορές. Ο serial killer επέμενε για χρόνια πως το σεξ ήταν συναινετικό. Γινόταν ενώ ήταν ακόμα ζωντανές οι γυναίκες και μετά τις σκότωνε. Τα στοιχεία δεν τον επιβεβαίωναν.
“Ο τέλειος σύζυγος και πατέρας”
Αφότου έγινε γνωστή η δράση του, οι συγγενείς και οι γείτονες δήλωναν σοκαρισμένοι. Για το λόγο που φαντάζεστε. Ο Ποπκόφ δεν είχε δώσει δικαιώματα και στα μάτια τους ήταν ο τέλειος πατέρας και σύζυγος. Δεν σας είπα πως είχε μια κόρη. Όπως έγραψαν το Νοέμβριο του 2013 οι Siberian Times, σύμφωνα με μαρτυρίες ανθρώπων που τον ήξεραν, ήταν ένας άνδρας με χιούμορ, πολύ κοινωνικός που γινόταν η ψυχή του πάρτι. Η σύζυγος του, Ελένα ήταν επίσης αστυνομικός και η κόρη τους, Εκατερίνα ήταν δασκάλα. Κανείς εκ των οικείων του δεν κατάλαβε ποτέ τι έκανε, γιατί δεν είχε δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Για την ακρίβεια, αυτό ήταν κάτι που είπαν σε πρώτη φάση. Οι αποκαλύψεις που ακολούθησαν ‘γκρέμισαν’ το μύθο. Θέλετε παράδειγμα; Η γυναίκα του, του παρείχε άλλοθι σε δυο περιπτώσεις, όταν οι υποψίες είχαν συγκεντρωθεί επάνω του.
Από ‘το καλό παιδί’ στο ‘κτητικός και χειριστικός’
Ο Ποπκόφ είχε μεγαλώσει με τη μητέρα και την αδελφή του -δεν υπάρχει καμία αναφορά σε πατέρα. Οι αφηγήσεις ανθρώπων του περιβάλλοντος του αφορούσαν μια τυπική παιδική ηλικία σε μια πόλη εργατικής τάξης. Τη δεκαετία του ’80 έγινε αστυνομικός και εκεί γνώρισε τη σύζυγο του. Λίγα χρόνια μετά (1986) παντρεύτηκαν. Εκείνος ήταν 22 και η Ελένα 20. Μια διετία αργότερα, απέκτησαν την Εκατερίνα.
Όπως μπορείτε να διαβάσετε στο Mr and Mrs Murder, από όταν γνώρισε την Ελένα -σύμφωνα με μαρτυρίες φίλων του- έγινε πολύ κτητικός, ζηλιάρης και χειριστικός. Μετά το γάμο είχε πει στους κολλητούς του πως ήθελε να βάλει υπό παρακολούθηση τη σύζυγο του. Κάθε υποψία που αποκτούσε, γινόταν καβγάς. Το 1992, ένα βράδυ που επέστρεψε σπίτι του βρήκε την Ελένα με έναν από τους συναδέλφους τους, τον Αλεξέι. Ήταν μόνοι στο σπίτι. Έπαθε κρίση, πριν πάει στην κουζίνα και βρει δυο προφυλακτικά στα σκουπίδια. Τότε ξέσπασε. Και τότε άρχισε τη δράση που εκτιμάται πως τελείωσε τη ζωή 80 γυναικών, με τον πλέον σαδιστικό τρόπο.
Για την ιστορία, η Ελένα όντως είχε σχέση με τον Αλεξέι. Η πρώτη αντίδραση του Ποπκόφ, πριν ξεχυθεί στις δολοφονίες, ήταν να κοιμηθεί με άλλη γυναίκα, της οποίας το όνομα ήταν Ελένα. Δεν ικανοποιήθηκε. Λίγες εβδομάδες αργότερα, έκανε τον πρώτο του φόνο. “Όχι γιατί ένιωσα κάποιο συναίσθημα, αλλά γιατί το ήθελα”. Είχε διαπιστώσει πως η δουλειά του τον βοηθάει να κερδίζει την εμπιστοσύνη των θυμάτων του.
Άρχισε τη δολοφονική μανία ‘αυθόρμητα’
Πάντα βάσει των όσων είπε στις αρχές, την ημέρα που έκανε τον πρώτο φόνο “απλά ένιωσα την ανάγκη να σκοτώσω μια γυναίκα, την οποία είχα πείσει να μπει στο αυτοκίνητο μου για να την πάω στο προορισμό της”. Και από τη σκέψη πέρασε στην πράξη. Παρεμπιπτόντως, το πρώτο θύμα δεν βρέθηκε ποτέ. Στη δεύτερη απόπειρα σκότωσε δυο φίλες. Συνέχισε να αντλεί ικανοποίηση με αυτόν τον τρόπο, παρ’ ότι θύμα του είχε διαγνωστεί με σύφιλη, την οποία είχε κι εκείνος. Ο Ποπκόφ αρνήθηκε τα πάντα. Οι αρχές κάλεσαν για ανάκριση τη σύζυγο του. Έγινε το άλλοθι του. “Εκ των υστέρων, έγινε πιο προσεχτικός. Θα ήταν αρκετό να κάνουν εξέταση DNA, που δεν έγινε”.
Σταμάτησε να σκοτώνει ‘γιατί έγινα ανίκανος’
Από το 2003 οι ερευνητές είχαν περιγράψει το δολοφόνο ως “γοητευτικό και κοινωνικό. Αρέσει στις γυναίκες, αλλά κρύβει ένα τέρας μέσα του”. Συνέχισε να σκοτώνει για άλλα επτά χρόνια. Όπως είπε στην ομολογία του, έβαλε τέλος στην εγκληματική του δραστηριότητα το 2010, γιατί “έγινα ανίκανος”. Πάντα κατά του ιδίου το ρηθέν, είχε ‘κολλήσει’ σύφιλη και από άλλο θύμα του που διέλυσε τη διάθεση του να βιάζει και να σκοτώνει. Προσδιόρισε το σεξουαλικό ως κίνητρο για τις δολοφονίες του, τις οποίες έκανε στη Σιβηρία, αλλά και στο Βλαδιβοστόκ όπου ταξίδευε συχνά, αφότου έφυγε από την αστυνομία -και εργάστηκε ως security guard στην Angarsk Oil and Chemical Company.
Οι μαρτυρίες που αγνοήθηκαν -και στοίχισαν δεκάδες ζωές
Συνελήφθη έπειτα από εξέταση του DNA 3.500 αστυνομικών και πρώην αστυνομικών της περιφέρειας, στην οποία ζούσε και δρούσε. Είχε βρεθεί το σπέρμα του σε κάποια από τα θύματα του και όταν η ανάλυση έβγαλε 100% match, έγινε η σύλληψη. Είχε προηγηθεί μια διετία που ο κόσμος ασκούσε δριμεία κριτική στις αρχές, για την αδυναμία τους να συλλάβουν το δράστη. Στις κατηγορίες υπήρχε και το ‘αγνοείτε σημαντικά αποδεικτικά στοιχεία’. Ένα ήταν τα ίχνη από τα λάστιχα του αυτοκινήτου που οδηγούσε: ήταν ένα Lada 4X4, όχημα που χρησιμοποιούσε η αστυνομία. Έπειτα υπήρχαν και οι μαρτυρίες των δυο γυναικών που είχαν γλιτώσει, γιατί ο Ποπκόφ είχε πιστέψει πως ήταν νεκρές όταν τις άφησε πίσω του. Η πρώτη ήταν μιας 15χρονης.
Η Σβετλάνα είχε καταθέσει πως στις 26/1 του 1998, ένα περιπολικό είχε σταματήσει δίπλα της και ο οδηγός της πρότεινε να την πάει σπίτι. Αντ’ αυτού, την πήγε σε ένα δάσος και την ανάγκασε να βγάλει όλα τα ρούχα. Μετά χτύπησε το κεφάλι της σε ένα δέντρο, εκείνη έχασε τις αισθήσεις της και την επομένη βρέθηκε κοντά στο χωριό Μπαικάλσκ.
Είχε περάσει όλο το βράδυ στους 0 βαθμούς Κελσίου. Η επόμενη ανάμνηση της ήταν από το νεκροτομείο του νοσοκομείου. Δεν ήξερε πως είχε βρεθεί εκεί. Όταν άνοιξε τα μάτια της και είδε πού είναι σοκαρίστηκε και πάλι. Αρχικά από το σοκ δεν μπορούσε να πει το όνομα της. Τη βρήκε η μητέρα της, που την αναζητούσε όλο το βράδυ. Πέρασε μήνες νοσηλευόμενη. Είχε δώσει ακριβή περιγραφή του θύτη και του περιπολικού και όταν της είχαν δείξει τον Ποπκόφ, τον αναγνώρισε ως τον δράστη. “Και εκείνη τη φορά του έδωσε άλλοθι η γυναίκα του, την οποία εμπιστεύτηκαν οι αρχές, καθώς άνηκε στο σώμα”.
Έτσι, για χρόνια η αστυνομία υποψιαζόταν πως ο serial killer ήταν μεταλλουργός, οδηγός, υπάλληλος στα τρένα, μηχανικός σταθμών θέρμανσης και εργαζόμενος σε νεκροταφείο.
Τι είπε ο ψυχίατρος που τον εξέτασε
Ο ειδικός που έκανε την ψυχιατρική εκτίμηση του Ποπκόφ, είχε σχολιάσει ότι “υπάρχουν δυο ομάδες μανιακών: οι οργανωμένοι και οι ανοργάνωτοι. Είναι εύκολο να πιάσεις τους ανοργάνωτους -τα εγκλήματα τους ‘λύνονται’ γρήγορα, καθώς είναι άνθρωποι με ψυχιατρικές παθολογίες, οι οποίοι ζουν στο δικό τους κόσμο, κρύβονται από τους άλλους ανθρώπους, ενώ συχνά είναι ατημέλητοι.
Οι οργανωμένοι -όπου ανήκει ο Ποπκόφ- είναι άνθρωποι με υψηλές πνευματικές ικανότητες, οι οποίοι έχουν προσαρμοστεί στην κοινωνία, συχνά έχουν οικογένειες και βρίσκουν δουλειές που τους διευκολύνουν. Δουλειές που τους δίνουν ασφάλεια και χρόνο για να δρουν. Είναι πολύ δύσκολο να πιάσεις έναν οργανωμένο μανιακό, γιατί είναι δύσκολο να τον εντοπίσεις. Το γεγονός ότι τον έλκυαν μόνο μεθυσμένες γυναίκες μπορεί να είναι αποτέλεσμα προβλημάτων και συνδέσεων που έκανε με την παιδική του ηλικία -και τη μητέρα του που έπινε αλκοόλ συχνά και μετά τον κακοποιούσε. Ενδεχομένως να τον είχαν κακοποιήσει και άλλες γυναίκες. Και αυτό επηρέασε τη συνέχεια της ζωής του, οδηγώντας σε τραγικές συνέπειες”.
Πώς τα θύματα του έφτασαν στα 83
Το Γενάρη του 2015 καταδικάστηκε σε ισόβια, για 22 φόνους και 2 απόπειρες. Είχε δείξει στην αστυνομία πού έχει θάψει τα θύματα του, ενώ είχε περιγράψει με κάθε λεπτομέρεια τις δολοφονίες. Η σύζυγος του δήλωνε πως θα παραμείνει στο πλευρό του. Και ότι θα τον περιμένει. Το 2017 ο Ποπκόφ ομολόγησε άλλους 59 φόνους. Έγινε ο serial killer με τα περισσότερα θύματα, στη Ρωσία. Του επιβλήθηκε άλλη μια ποινή ισόβιας κάθειρξης -και τότε τον άφησε και η Ελένα.
Ο Mikhail Viktorovich Popkov βρισκόταν στην παλαιότερη φυλακή υψίστης ασφαλείας με το όνομα ‘Μαύρο Δελφίνι’, κάπου στο Καζακστάν. Είναι από τις πιο σκληρές φυλακές της χώρας (θεωρείται ‘ο τελευταίος προορισμός’, με τους κρατουμένους να μην έχουν το δικαίωμα έστω να περπατούν όρθιοι -είναι σε κατάσταση υπόκλισης, με τα χέρια στην πλάτη- και οι μόνες λέξεις που μπορούν να λένε είναι ‘ναι’ και ‘όχι’), το ‘σπίτι’ 700 εγκληματιών που έχουν καταδικαστεί σε ισόβια για τους χειρότερους λόγους (είναι κανίβαλοι, βιαστές, παιδεραστές και serial killers). Οι συγγενείς των θυμάτων του ζήτησαν τη θανατική ποινή, αλλά αυτή (γινόταν με πυροβολισμό στο πίσω μέρος του κεφαλιού) έχει καταργηθεί στη Ρωσία από το 1996. Αυτό που εξασφάλισαν ήταν να περάσει τα πρώτα 15 χρόνια της ποινής σε πλήρη απομόνωση.
Το 2020 ομολόγησε και άλλους φόνους, με το σύνολο των θυμάτων του να φτάνει στα 83.
Την ίδια ημέρα, εκλιπάρησε να του επιβληθεί η θανατική ποινή. Ήταν η πρώτη φορά που εξέφρασε μετάνοια για τις πράξεις του. “Μετανιώνω για πάρα πολλά. Εύχομαι να μην είχα κάνει όσα έκανα. Είναι φυσική συνθήκη για έναν άνθρωπο να μετανιώνει. Είχα πολλά χρόνια να σκεφτώ τις πράξεις μου”, είπε μεταξύ άλλων. Όταν τον ρώτησαν ποιος είναι ο ακριβής αριθμός των θυμάτων του, ενημέρωσε ότι “δεν τα μετρούσα”. Οι αρχές εξέφρασαν τη βεβαιότητα πως είναι άνω των 100. Γιατί όμως, ομολόγησε και άλλους φόνους; “Είχα περάσει καιρό σε καταναγκαστικά έργα και είχα κουραστεί. Ήξερα πως αν ομολογήσω, θα φύγω από αυτήν τη συνθήκη”. To αυτό είχε γίνει και το 2017.
ΠΗΓΗ : news247
