«Δεν φοβάμαι τον θάνατο. Η ζωή μου έχει δώσει πολλά, μου έχει δώσει αρκετά για να το αφήσω χωρίς εξαιρετικά δράματα. Φοβάμαι περισσότερο την ασθένεια, τη φυσική παρακμή, την εξάρτηση από άλλους. Θα ήθελα να με θυμούνται ως άντρας γεμάτος δύναμη», είχε πει κάποτε σε μια συνέντευξή του ο σπουδαιότερος κι ο πιο επιτυχημένος Ιταλός σχεδιαστής όλων των εποχών, Τζιόρτζιο Αρμάνι.
Τρεις μήνες πριν τα 90α του γενέθλια, ο Αρμάνι αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο για μεγάλες αλλαγές στην αυτοκρατορία μόδας που έχει δημιουργήσει, όταν θα σταματήσει να είναι ο ίδιος επικεφαλής.
Ο Τζιόρτζιο Αρμάνι πιστεύει ότι η επιτυχία του οφείλεται στο μότο: Εξέλιξη ΟΧΙ Eπανάσταση. Προσηλωμένος από την πρώτη στιγμή στο όραμα του για το στυλ, την κομψότητα, την απλότητα και το μεγαλείο της έμπνευσης αδιαφορεί για τις τάσεις. Για αυτό και οι δημιουργίες του είναι διαχρονικές.
Ανοιχτός σε νέες ιδέες
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αλλαγή στον τρόπο σκέψης του Αρμάνι, ο οποίος από διακοσμητής βιτρίνας στο Μιλάνο αναδείχθηκε σε δημιουργό ενός από τους πιο σημαντικούς οίκους μόδας πολυτελείας στον κόσμο, διατηρώντας παράλληλα τον στενό έλεγχο και δίνοντας ελάχιστες ενδείξεις για το τι θα συνέβαινε μόλις αποχωρήσει από το προσκήνιο.
Τα μελλοντικά σχέδια του Αρμάνι, ο οποίος σπάνια δίνει συνεντεύξεις και μέχρι σήμερα απέφευγε να συζητήσει την διάδοχη κατάσταση, αποτελούν εδώ και καιρό καυτό θέμα στον κλάδο. Τις φήμες έχουν εντείνει και οι επενδυτικοί τραπεζίτες στο Μιλάνο, που έχουν καταρτίσει αμέτρητα σενάρια για την εταιρεία όλα αυτά τα χρόνια και έχουν κάνει προτάσεις που δεν κατέληξαν ποτέ σε συμφωνίες.
Αλλά ο σχεδιαστής φαίνεται τώρα πιο ανοιχτός σε νέες ιδέες για το μέλλον, αν και θα είναι ευθύνη των κληρονόμων του να τις αξιολογήσουν, είπε.
«Δεν οραματίζομαι επί του παρόντος εξαγορά από μεγάλο όμιλο πολυτελείας», έγραψε ο Αρμάνι απαντώντας σε μια σειρά ερωτήσεων του Bloomberg. «Αλλά όπως είπα, δεν θέλω να αποκλείσω τίποτα εκ των προτέρων γιατί αυτό θα ήταν μια “μη επιχειρηματική” προσέγγιση».
Ο Αρμάνι, ο οποίος ελέγχει σχεδόν όλη την Giorgio Armani SpA και έχει καθαρή περιουσία 6,6 δισεκατομμυρίων δολαρίων σύμφωνα με το Bloomberg Billionaires Index, αφήνει επίσης τώρα την πόρτα ανοιχτή για μια ενδεχόμενη δημόσια εγγραφή.
«Η εισαγωγή στο χρηματιστήριο είναι κάτι που δεν έχουμε συζητήσει ακόμα, αλλά είναι μια επιλογή που μπορεί να εξεταστεί, ελπίζουμε σε μακρινό μέλλον», είπε ο Αρμάνι.
Η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι συνηθισμένη στην ιταλική βιομηχανία ειδών πολυτελείας, όπου πολλές εταιρείες εξακολουθούν να είναι ανεξάρτητες και να διοικούνται από οικογένειες, συμπεριλαμβανομένων των Salvatore Ferragamo, Prada, Moncler και Ermenegildo Zegna. Οι οποίες δεν είναι δεμένες στο άρμα των ισχυρών του κλάδου, των γαλλικών ανταγωνιστικών ομίλων, LVMH Moet Hennessy Louis Vuitton SE και Kering SA.
Τα τελευταία 20 χρόνια, μια χούφτα ιταλικών οίκων ειδών πολυτελείας επέλεξαν να πουληθούν στους Γάλλους. Ο Μπερνάρ Αρνό, ο μεγαλομέτοχος της LVMH που έχτισε την τεράστια περιουσία του αποκτώντας περίπου 75 εμπορικά σήματα, έχει εντάξει στην αυτοκρατορία του σειρά από ιταλικά brands, συμπεριλαμβανομένων των Fendi, Loro Piana και του κοσμηματοπωλείου Bulgari. Η ανταγωνίστρια Kering κατέχει την Gucci και έχει μερίδιο 30% στον οίκο Maison Valentino με δικαίωμα αγοράς του υπόλοιπου.
Τι λέει η Bloomberg Intelligence
Μια τιμή εξαγοράς ή spinoff για την Τζιόρτζιο Αρμάνι μεταξύ 8 και 10 δισεκατομμυρίων ευρώ μπορεί να θεωρηθεί λογική, υποθέτοντας μια αποτίμηση EV/EBITDA έως και 17 φορές τις εκτιμήσεις του 2024 που υπολογίζονται γύρω από τον ρυθμό ανάπτυξης της αγοράς 5% έως 6% το 2024 και λαμβάνοντας υπόψη τον συνδυασμό του φιλόδοξου και πολυτελούς σχεδιασμού της, για τον οποίο εκτιμούμε ότι έχει δυναμικό περιθωρίου EBITDA 24% μεσοπρόθεσμα.
Ο Αρμάνι προειδοποίησε στη συνέντευξη για τους μεγαλύτερους ομίλους πολυτελείας που «έχουν όλο και περισσότερο τις ιστορικές μάρκες στο στόχαστρο τους». Αυτό θα μπορούσε να προσφέρει ανάπτυξη από τη μια πλευρά, είπε, «αλλά από την άλλη συνεπάγεται μια αναπόφευκτη αλλαγή στις αξίες και μια ουσιαστική ανατροπή, συμπεριλαμβανομένου του στυλ».
«Η εισαγωγή στο χρηματιστήριο είναι κάτι που δεν έχουμε συζητήσει ακόμα, αλλά είναι μια επιλογή που μπορεί να εξεταστεί, ελπίζουμε σε μακρινό μέλλον», είπε ο Αρμάνι.
Ωστόσο, το μέγεθος παίζει ρόλο στη βιομηχανία και η Armani εμφάνισε πωλήσεις περίπου 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ (2,6 δισεκατομμύρια δολάρια) το 2022, το πιο πρόσφατο διαθέσιμο νούμερο, που είναι σημαντικά χαμηλότερο από τα σχεδόν 80 δισεκατομμύρια ευρώ της LVMH για εκείνο το έτος, στα οποία περιλαμβάνονται το κρασί, τα οινοπνευματώδη ποτά και τα έσοδα από τη διανομή.
Η διαδοχή
Για τον Αρμάνι, το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα στο δίλημμα της διαδοχής θα μπορούσε να είναι η παραμονή της οικογένειας του ιδρυτή στο τιμόνι με την υποστήριξη των συνεργατών, δήλωσε η Stefania Saviolo, καθηγήτρια διοίκησης μόδας και εταιρειών ειδών πολυτελείας στο Πανεπιστήμιο Bocconi του Μιλάνου.
Το επιχειρηματικό μοντέλο της Armani «είναι πολύ μοναδικό σε σύγκριση με άλλες εταιρείες μόδας, συμπεριλαμβανομένων των γαλλικών», είπε η Saviolo, επισημαίνοντας τη μοναδική θέση του Τζιόρτζιο Αρμάνι ως «σχεδιαστή με έντονη ταυτότητα που είναι επίσης επιχειρηματίας και κατέχει ένα σύνθετο χαρτοφυλάκιο επιχειρηματικών γραμμών και εργοστασίων».
Ο Αρμάνι επιβεβαίωσε στη συνέντευξη ότι θα ήθελε να αφήσει την εταιρεία του στα χέρια μιας ομάδας στενών συνεργατών. Ο σχεδιαστής δεν έχει παιδιά, αν και αρκετοί συγγενείς βρίσκονται στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας και έχει προτείνει εδώ και καιρό ότι μια διευρυμένη οικογένεια συμβούλων θα καθοδηγήσει τον όμιλο στο μέλλον.
«Όταν πρόκειται για τη διαδοχή, πιστεύω ότι η καλύτερη λύση θα ήταν μια ομάδα από έμπιστους ανθρώπους κοντά μου και επιλεγμένους από εμένα», είπε ο Αρμάνι, επισημαίνοντας την ηγεσία του ιδρύματος της εταιρείας του, ιδιαίτερα τον Leo Dell’Orco, ο οποίος στήριξε τον σχεδιαστή στη διαχείριση της εταιρείας για χρόνια, και τις ανιψιές του Σιλβάνα και Ρομπέρτα Αρμάνι και τον ανιψιό του Αντρέα Καμεράνα.
Το ίδρυμα θα αποφασίσει και θα καθοδηγήσει το μέλλον του ομίλου Αρμάνι», είπε ο ιδρυτής του, «επειδή οι πιο κοντινοί μου άνθρωποι βρίσκονται στο τιμόνι του». Ο Αρμάνι είπε επίσης ότι δεν βλέπει κάποιο μεμονωμένο άτομο να παίρνει τη θέση του επικεφαλής της εταιρείας.
«Ξεκίνησα μόνος μου με μια μικρή εταιρεία και την έχω μεταμορφώσει, κομμάτι-κομμάτι, σε έναν όμιλο διεθνούς εμβέλειας», είπε ο Αρμάνι. Αλλά η σημερινή βιομηχανία της μόδας είναι «πολύ διαφορετική από όταν ξεκίνησα, οπότε φαντάζομαι πολλαπλές συντονισμένες λειτουργίες για όσους έρθουν μετά από εμένα».
Τέλος, ο σχεδιαστής εξέφρασε την ελπίδα ότι η πατρίδα του, η Ιταλία, μπορεί να διατηρήσει κεντρικό ρόλο στη παγκόσμια βιομηχανία πολυτελείας, παρά το γεγονός ότι μεταμορφώνεται σε κάτι πολύ διαφορετικό από αυτό που ήταν πριν από 50 χρόνια, όταν ξεκίνησε να χτίζει την εταιρεία του.
«Η ελπίδα μου είναι πάντα η ιταλική μόδα να παραμείνει σύμβολο όχι μόνο εικόνας αλλά και εργατικότητας και δεξιοτεχνίας», είπε ο Αρμάνι. «Αν υπάρχει ένα χαρακτηριστικό που μας ορίζει ως Ιταλούς, είναι η ικανότητα προσαρμογής».
O Αρμάνι ως ιδρυτής
Στις 11 Ιουλίου 1934, ο Τζόρτζιο Αρμάνι γεννήθηκε στην Πιατσέντσα της Ιταλίας. Ο πατέρας του, Ugo Armani, εργαζόταν ως λογιστής σε μεταφορική εταιρεία. Η μητέρα του, Maria Raimondi, ήταν μια από τις πρώτες εμπνεύσεις του. Ήταν μια όμορφη και κομψή κυρία. Ο Τζόρτζιο είχε δύο αδέρφια. Μεγάλωσε σε μια μεσοαστική οικογένεια. Μεγαλώνοντας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα για τον ίδιο και τα αδέρφια του.
Η οικογένεια πάλευε να τα βγάλει πέρα. Από μικρή ηλικία, ο Giorgio ανέπτυξε μια προτίμηση για την ανθρώπινη ανατομία. Έφτιαχνε κούκλες από λάσπη με κόκκους καφέ. Ο Τζόρτζιο και ο αδερφός του Σέρχιο έφτιαχναν συχνά ξύλινες μαριονέτες και έκαναν κουκλοθέατρα. Ο νεαρός Τζόρτζιο συνήθιζε να ντύνει τις ξύλινες κούκλες με ρούχα που έβρισκε για το καθάρισμα.
Κάποτε τα αδέρφια έκαναν μια παράσταση κουκλοθέατρου στην πόλη με τη βοήθεια ενός ιερέα. Έδωσαν πάνω από εκατό εισιτήρια για την παράσταση. Ωστόσο, λόγω των συνθηκών πολέμου που πλησιάζουν, ακυρώθηκε. Ο Τζόρτζιο μεγάλωσε σε δύσκολες συνθήκες. Ήταν όμως πάντα ενθουσιώδης. Μετά το σχολείο, φοίτησε στη σχολή Liceo Scientifico στο Μιλάνο.
Κατά τη διάρκεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ο Τζόρτζιο αποφάσισε να ακολουθήσει μια καριέρα στην ιατρική. Το 1950 γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνου για να σπουδάσει ιατρική. Ο Τζόρτζιο σπούδασε για πάνω από δύο χρόνια στο πανεπιστήμιο. Το 1953, ο Τζόρτζιο έκανε ένα διάλειμμα από το κολέγιό του για να ολοκληρώσει την υποχρεωτική στρατιωτική του εκπαίδευση. Για τα επόμενα δύο χρόνια, υπηρέτησε στο στρατό. Ενώ βρισκόταν σε υπηρεσία, πήρε εικοσαήμερες διακοπές. Αποφάσισε να πάει διακοπές στο Μιλάνο, όπου άρχισε να στρέφεται προς τη μόδα.
Ίδρυση της επωνυμίας Τζιόρτζιο Αρμάνι
Το 1957, ο Τζόρτζιο εγκατέλειψε τις σπουδές του για να ακολουθήσει μια διαφορετική επαγγελματική πορεία. Με τη βοήθεια ενός φίλου, έπιασε δουλειά στο La Rinascente στο Μιλάνο. Ήταν ένα από τα πιο διάσημα πολυκαταστήματα στην Ευρώπη. Στο La Rinascente, ο Giorgio εργάστηκε ως βοηθός προβολής. Μετά από αυτό, πήρε τη θέση του πωλητή στο τμήμα ανδρικών ενδυμάτων. Ενώ εργαζόταν στο κατάστημα, ο Giorgio έμαθε για τις τεχνικές μάρκετινγκ της βιομηχανίας της μόδας.
Η εμπειρία τον βοήθησε να αποκτήσει πολύτιμες γνώσεις. Πέρασε αρκετά χρόνια στο La Rinascente πριν μετακομίσει στην εταιρεία Nino Cerutti. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960, ο Giorgio άρχισε να σχεδιάζει ανδρικά ρούχα. Εργάστηκε στο Cerutti για σχεδόν μια δεκαετία. Ταυτόχρονα, άρχισε να ασχολείται ως ελεύθερος επαγγελματίας. Τα σχέδιά του άρχισαν να λαμβάνουν αναγνώριση στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Την ίδια περίοδο, ο Τζόρτζιο γνώρισε τον Σέρχιο Γκαλεότι.
Ο Sergio εργάστηκε ως σχεδιαστής. Οι δυο τους τα πήγαιναν καλά. Μέχρι το 1973, ο Τζιόρτζιο σχεδίαζε ρούχα για πάνω από δέκα κατασκευαστές. Ως αποτέλεσμα, ο Sergio έπεισε τον Τζιόρτζιο να δημιουργήσει το δικό του ατελιέ.
Για δύο χρόνια, ο Τζιόρτζιο συνέχισε να δημιουργεί ρούχα για διάσημες μάρκες όπως οι Bagutta, Hilton, Sicons, Montedoro και Allegri. Μέσα από αυτές τις συνεργασίες απέκτησε σημαντική εμπειρία στον κλάδο της ένδυσης. Ταυτόχρονα, τα διεθνή μέσα άρχισαν να παρατηρούν τη δουλειά του Τζόρτζιο μετά από μια επίδειξη πασαρέλας στη Φλωρεντία. Κατά συνέπεια, στις 24 Ιουλίου 1975, ο Τζιόρτζιο και ο Sergio ίδρυσαν την ετικέτα μόδας Giorgio Armani.
Ανάπτυξη και πορεία
Ο Τζόρτζιο Αρμάνι γνώρισε την πρώτη του μεγάλη δυσκολία όταν ο φίλος και συνεργάτης του Σέρτζιο Γκαλεότι πέθανε το 1985 λόγω AIDS. Αλλά έδειξε τη δύναμή του μόνο την ώρα της προσωπικής και επαγγελματικής απώλειας για να κάνει την πορεία ακόμα πιο δυνατή.
Τα ρούχα Armani γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά δεν μπόρεσαν να επηρεάσουν την αμερικανική αγορά. Η αμερικανική αγορά ήταν τεράστια. Ωστόσο, η παρουσία των σταρ του Χόλιγουντ βοήθησε ενώ ο οίκος γνώριζε ότι αν η Armani καταλάμβανε την αμερικανική αγορά θα μπορούσε να διεισδύσει και σε άλλες αγορές.
Τα πρώτα χρόνια
Η Τζιόρτζιο Αρμάνι κυκλοφόρησε την πρώτη της σειρά έτοιμων ενδυμάτων για άνδρες τον Οκτώβριο του 1975. Ο Τζιόρτζιο είχε σχεδιάσει μια σειρά για την ανοιξιάτικη κολεξιόν και το καλοκαίρι του 1976 την καλοκαιρινή κολεξιόν. Την ίδια σεζόν δημιούργησε μια σειρά γυναικείων ενδυμάτων. Η συλλογή γυναικείων ενδυμάτων αποτελούνταν από κομψά τουίντ μπουφάν και πλισέ φούστες. Μέσα σε πέντε χρόνια από την ίδρυσή της, η μάρκα έγινε ένα πολύ γνωστό όνομα στο χώρο της μόδας.
Υπέγραψε συμφωνία με τη L’Oreal για την παραγωγή και διανομή αρωμάτων, προϊόντων ομορφιάς και καλλυντικών. Το 1980, ο διάσημος Αμερικανός ηθοποιός Ρίτσαρντ Γκιρ φόρεσε τα ρούχα του Αρμάνι στην ταινία του American Gigolo. Ως αποτέλεσμα, πολλές διασημότητες άρχισαν να ζητούν διάφορα σχέδια από τον οίκο Armani. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, η Armani τόλμησε να εισέλθει σε δύο νέους τομείς. Άρχισε να παράγει γυαλιά και άνοιξε ένα εστιατόριο στο Λονδίνο της Αγγλίας.
Παγκόσμια Αναγνώριση
Παρά την τεράστια επιτυχία του τη δεκαετία του ογδόντα θεώρησε σωστό να δημιουργήσει αμέσως και μία πιο προσιτή για τους απλούς ανθρώπους συλλογή, την Emporio Armani. Πρωτοποριακό για την εποχή. Δεν ήταν η μόνη πρωτοπορία. Ήταν ο πρώτος που αρνήθηκε να προσλάβει υπεραδύνατα μοντέλα για τις επίδειξεις του αναδεικνύοντας το τεράστιο πρόβλημα της νευρικής ανορεξίας στο χώρο της μόδας κι όχι μόνο. Ήταν ο πρώτος που οργάνωσε (πριν από μερικά χρόνια στην Νέα Υόρκη) την πρώτη επίδειξη υψηλής ραπτικής με ελεύθερη είσοδο για το κοινό αφήνοντας άφωνη την ελιτίστικη βιομηχανία της μόδας.
Επικεντρώθηκε σε μοντέρνα και μοντέρνα ρούχα, ενώ το 1991 σηματοδότησε την κυκλοφορία ενός από τα πιο επιτυχημένα brands της Armani, την Armani Exchange. Ήταν πιο προσιτό σε σύγκριση με τις δύο άλλες μάρκες. Το Armani Exchange πούλησε προϊόντα μόδας και lifestyle εμπνευσμένα από τον χορό και την κουλτούρα του δρόμου (Streetwear).
Μέχρι τα τέλη του 20ου αιώνα, ο Αρμάνι και τα sub-brands του είχαν πάνω από 200 καταστήματα σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, ξεπέρασε τις ετήσιες πωλήσεις αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 2000, έγινε μια από τις πιο ισχυρές μάρκες της βιομηχανίας της μόδας. Από πολιτικούς μέχρι αθλητές, η Αρμάνι έγινε o ο αγαπημένος οίκος μόδας των celebrities.
