Οι Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις σχολιάζουν σε ανακοίνωσή του όσα έγιναν στο 50ο ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΠΟΕ-ΟΤΑ καταγγέλλοντας ότι σε… «άξονα υποταγής» πέταξαν έξω από την ΠΟΕ-ΟΤΑ 30.000 συμβασιούχους!
Ειδικότερα, αναφέρουν:
Το 50ο καταστατικό συνέδριο της ΠΟΕ ΟΤΑ ολοκληρώθηκε, όπως ακριβώς είχε προσυμφωνήσει ο «Άξονας» του συμβιβασμού και της υποταγής, οι παρατάξεις που συνδιοικούν την ομοσπονδία, δηλ. η Συνδικαλιστική Ανατροπή, η ΔΑΣ, η ΔΑΚΕ και η ΑΣΚ ! Θύματα για άλλη μια φορά πάνω από 30.000 συμβασιούχοι.
Από τη μία τους πέταξαν έξω στο άψε-σβήσε από την Ομοσπονδία χωρίς καμία αιτιολόγηση και από την άλλη νομιμοποίησαν σφυρίζοντας αδιάφορα τις νέες διακρίσεις εις βάρος όλων των συμβασιούχων. Σχολικές καθαρίστριες, εργαζόμενοι στα προγράμματα του ΟΑΕΔ, συμβασιούχους covid19 και χιλιάδες άλλοι εργαζόμενοι με ασφαλιστικά μέτρα, είναι και πάλι όμηροι της κυβερνητικής πολιτικής αλλά και των παρατάξεων του που συνδιοικούν στην ΠΟΕ ΟΤΑ!
Ο μόνος πόλος αντίστασης ήταν, είναι και θα είναι οι Αγωνιστικές ΚΙνήσεις Συσπειρώσεις στους ΟΤΑ. Γι’ αυτό και το μένος τους απέναντι στην παράταξή μας. Δεν λυγίσαμε, ούτε στις «νουθεσίες» τους, ούτε στους εκβιασμούς της, ούτε στις επιθέσεις τους, γιατί η κοινωνία δεν προχωρά μπροστά με φοβισμένους!
Παρόλο την συντονισμένη και προσωπική επίθεση τους αποκρύπτοντας και παραποιώντας στοιχεία, καταθέσαμε την πρότασή μας για εγγραφή όλων των συμβασιούχων από τον δεύτερο μήνα εργασίας (πλην μετακλητών) ανεξαρτήτως σχέσης εργασίας των Δήμων και των Ν.Π. αυτών με πλήρη δικαιώματα στα Σωματεία και στην Ομοσπονδία. Δυστυχώς, για άλλη μια φορά οι συμβιβασμένες παρατάξεις της ΠΟΕ ΟΤΑ (Συνδικαλιστική Ανατροπή, ΔΑΣ-ΟΤΑ, ΔΑΚΕ και ΑΣΚ-ΟΤΑ), ως «Άξονας» απέναντι σε όλους τους συμβασιούχους δεν έφεραν προς ψήφιση στο σώμα των αντιπροσώπων την ως άνω πρότασή μας. Φοβούνται τους σκεπτόμενους εργαζόμενους που δεν περιχαρακώνονται στις κομματικές ντιρεκτίβες και δεν «μασάνε» στους εκβιασμούς. Το απέδειξαν και μέσα στο συνέδριο.
Ως παράταξη καμία απάντηση δεν λάβαμε στα ερωτήματα, που τους θέσαμε. Πόσους συμβασιούχους αφορά η πρότασή τους; Τους υπόλοιπους γιατί δεν τους γράφουν; Κρύφτηκαν μέσα στο συνέδριο πίσω από το δάχτυλό τους προσπαθώντας να πείσουν τα μέλη τους (η μεν Συνδικαλιστική ανατροπή, ΑΣΚ, ΔΑΚΕ για το άδειασμα των υπολοίπων συμβασιούχων -30.000- που πετάνε έξω από την πλήρη συνδικαλιστική κάλυψη και ισοτιμία και η δε ΔΑΣ για την πολιτική κωλοτούμπα της και την προσχώρηση στην πρόταση των δυνάμεων του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού). Μέχρι και τώρα καμία κουβέντα. Ο «Άξονας» του συμβιβασμού και της υποταγής θα πρέπει να εξηγήσει στον κόσμο των συμβασιούχων, γιατί δεν τους έγραψε μέλη όπως απαιτούσε η πρότασή μας.
Οφείλουν να εξηγήσουν και να απολογηθούν σε όλους τους εργαζόμενους γιατί η πλήρης ένταξη όλων των συμβασιούχων χωρίς περιορισμούς ισχύει κανονικά με την συναίνεση όλων των παρατάξεων σε όλες τις μεγάλες Ομοσπονδίες του δημοσίου όπως η ΠΟΕΔΗΝ, η ΟΛΜΕ, η ΔΟΕ και η ΟΕΝΓΕ αλλά δεν συμφωνούν να γίνει το αυτονόητο και στην ΠΟΕ ΟΤΑ.
Οφείλουν να απολογηθούν γιατί το 2016!!! στο 36ο συνέδριο της ΑΔΕΔΥ η ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΛΗΡΗ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΗ ΕΝΤΑΞΗ μετά από 2 μήνες από την πρόσληψη όλων των συμβασιούχων σε όλα τα συνδικάτα στο δημόσιο ήταν ΚΟΙΝΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΥΠΕΡΨΗΦΙΣΤΗΚΕ ΑΠΌ ΤΗ ΔΑΣ, ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, ΕΑΕΚ (όπου συμμετέχει η ΑΣΚΟΤΑ) και συγκέντρωσε το 70% των συνέδρων. Ενώ είναι πολιτική απόφαση, δεν εφαρμόζεται καθολικά γιατί δεν έπιασε τα 3/4 δηλαδή το 75% – Παρόλα αυτά ούτε την ψήφο τους στην ΑΔΕΔΥ δεν τίμησαν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που εκεί την ψήφισαν καθώς σήμερα, – 8 χρόνια μετά – η ίδια πρόταση δεν ήταν «ώριμη» και δεν υποστηρίχτηκε από τις δυνάμεις που τότε την ψήφισαν.
Θα εξηγήσει η ΔΑΣ που τότε κατήγγειλε την Συνδικαλιστική Ανατροπή γιατί τώρα προσχώρησε στην πρόταση της; Θα εξηγήσει γιατί δεν ψήφιζε, ορθώς συνεχίζουμε να λέμε εμείς, την πρόταση της Συνδικαλιστικής ανατροπής στο καταστατικό συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ (2016) που προέβλεπε μικρότερο χρονικό όριο για την ένταξη των συμβασιούχων στην ομοσπονδία από ότι η πρόταση των 24 μηνών με συνεχόμενη σύμβαση; Ωρίμασαν οι συνθήκες;
Θα μας εξηγήσει η ΑΣΚ ΟΤΑ γιατί τότε το ψήφισαν και τώρα όχι; Τέτοια ταύτιση με την Συνδικαλιστική ανατροπή;
Τα περί “πρώτο βήμα” για την ένταξη των συμβασιούχων στα σωματεία και τα δήθεν “άνοιξε ο δρόμος” είναι η πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητας και απλά προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα τόσο στους συμβασιούχους – τους οποίους πετάνε απ΄ έξω – όσο και στα μέλη των παρατάξεων τους που βρίσκονται σε σύγχυση και αδυνατούν να κατανοήσουν την κωλοτούμπα.
Η πραγματικότητα είναι ότι αυτή η απόφαση υποθηκεύει για πολύ μακρύ διάστημα την πλήρη και ισότιμη ένταξη των συμβασιούχων στην ΠΟΕ ΟΤΑ. Γιατί ανοίγει μια μακρά περίοδο μέχρι «να δούμε τα αποτελέσματα της υλοποίησης της απόφασης» όπως θα μας λένε. Παράλληλα δίνει άλλοθι στην Συνδικαλιστική Ανατροπή και στη ΔΑΚΕ ότι δήθεν αποδέχονται τους συμβασιούχους (αυτοί που ούτε το 2016 ούτε τώρα το θέλησαν αυτό πραγματικά αλλά το αρνήθηκαν και το πολέμησαν). Σίγουρα θα χρειαστεί μεγάλο διάστημα για να αποδεχτούν, άν το κάνουν ποτέ, να ξανά αλλάξουν το καταστατικό της Ομοσπονδίας.
Πόση κοροϊδία χωρίς ντροπή σερβίρουν στους συμβασιούχους οι συμβιβασμένες παρατάξεις της ΠΟΕ ΟΤΑ; Το χρονικό διάστημα διαφοροποιεί τα δικαιώματα και υποχρεώσεις ανάμεσα στους ΙΔΟΧ; «Φαμφάρες» οι εξαγγελίες τους για ισότητα όλων των εργαζομένων στους ΟΤΑ, για ενιαίο αγώνα και διεκδικήσεις. Υποκρισία, τα «κροκοδείλιά τους δάκρυα» μέσα σε δικαστικές αίθουσες για πάγιες και διαρκείς ανάγκες, για ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις των συμβασιούχων ΙΔΟΧ με τους ΙΔΑΧ και τους μόνιμους. Ντράπηκε και η ντροπή!
Όσο μελάνι κι αν σκορπίσουν, όσα ψέματα κι αν πουν, δεν φτάνουν για να δικαιολογήσουν την τεράστια κοροϊδία εις βάρος όλων των συμβασιούχων. Δεν φτάνουν να δικαιολογήσουν τις αυταρχικές και αντιδημοκρατικές διαδικασίες στο θέμα της τροποποίησης του Καταστατικού. Οι παρατάξεις του «άξονα» του συμβιβασμού και της υποταγής επιδιώκουν στις καταστατικές διαδικασίες να μην υπάρχει καμία υποχρέωση λογοδοσίας προς τα πρωτοβάθμια σωματεία. Αυτή είναι η προσυμφωνημένη και διαπαραταξιακή τους «δημοκρατία»!
Ως Αγωνιστικές Κινήσεις Συσπειρώσεις θέσαμε από τον Σεπτέμβριο του 2023 την πρόταση για καταστατικό συνέδριο. Χαιρετήσαμε την ομόφωνη απόφαση, μετά από δική μας πρόταση, του ενδιάμεσου συνεδρίου να προχωρήσει σε καταστατικό συνέδριο. Προτείναμε να υπάρξει προσυνεδριακός χρόνος για συζητήσεις μέσα από Γενικές Συνελεύσεις σε κάθε σωματείο, ώστε να εκφέρουν ελεύθερα την γνώμη για τις καταστατικές αλλαγές όλοι οι εργαζόμενοι. Γιατί οι συμβιβασμένες παρατάξεις της Συνδικαλιστικής Ανατροπής, της ΔΑΣΟΤΑ, της ΔΑΚΕ και της ΑΣΚΟΤΑ αρνήθηκαν την πιο δημοκρατική διαδικασία; Μήπως τελικά θεωρούν ότι όλοι οι αντιπρόσωποι είναι δέσμιοι των παρατάξεών και των κομματικών γραφείων;
Τα γεγονότα αποδεικνύουν ότι οι παρατάξεις που συνδιοικούν την ομοσπονδία ουδέποτε παρουσίασαν – συζήτησαν ούτε καν με τους αντιπροσώπους των παρατάξεών τους, τις ήδη προσυμφωνημένες τους καταστατικές αλλαγές. Άλλωστε άλλο προσχέδιο κυκλοφόρησε στις 30/09, κι άλλο ήταν αυτό που ψηφίστηκε στις 01/10, το οποίο «συνδιαμορφώθηκε» και από την ΔΑΣΟΤΑ! Γιατί να ενημερωθούν οι αντιπρόσωποί τους για τις καταστατικές αλλαγές; Η σκέψη και μόνο πως οι αντιπρόσωποι θα μπορούσαν να υπερψηφίσουν τελικά την πρόταση των Αγωνιστικών Κινήσεων Συσπειρώσεων στους ΟΤΑ που κάλυπτε πλήρως το δίκαιο αίτημα όλων των συμβασιούχων, τους τρομοκράτησε. Να γιατί δεν τέθηκε σε ψηφοφορία η πρότασή μας!
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους (συμβασιούχους-μόνιμους-αορίστου) στους ΟΤΑ να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να στείλουν τις συμβιβασμένες παρατάξεις (ΣΥΝ.ΑΝ-ΔΑΣ-ΔΑΚΕ –ΑΣΚ) εκεί που τους αξίζει ! Να στρατευτούν στην ανάπτυξη ενός αγώνα μέσα από τις δικές τους δυνάμεις, πλάι σε όσους δεν τους κοροϊδεύουν, για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς μας, για την μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, για τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού. Ήρθε η ώρα να επιβάλουμε με τη δράση μας, από τα κάτω, στα σωματεία την κοινή δράση όλων των εργαζόμενων στους χώρους δουλειάς και την απαίτηση να ξανανοίξει άμεσα το ζήτημα της πλήρους ένταξης των συμβασιούχων στην Ομοσπονδία και δε όλα τα σωματεία.
Σ’ ένα τέτοιο αγώνα, ζωντανό, καλούμε όλους τους εργαζόμενους για να πάρουμε τις τύχες των κινητοποιήσεων στις πλάτες όλων μας. Ούτε η πρώτη φορά θα ‘ναι, μήτε η τελευταία. Αυτά τα χέρια, αυτές οι πλάτες, αυτά τα πρόσωπα, τα δικά μας, έχουν πολλά, πάρα πολλά να δώσουν ακόμα. Οι όποιες αποφάσεις δεν μπορούν να είναι μακριά και πέρα από τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες που εκφράζουν την αγωνία, το άγχος, τον προβληματισμό, αλλά και την αποφασιστικότητα του κάθε εργαζόμενου.
Μέσα από παρατεταμένους αγώνες, ποικιλόμορφες κινητοποιήσεις έχουμε καταφέρει πολλά. Μπορούμε να το ξανακάνουμε. Κι είμαστε τόσο «ξεροκέφαλοι και πεισματάρηδες» που θα το ξανακάνουμε. Γεννηθήκαμε για μεγάλα και σπουδαία πράγματα κι ήρθε ο καιρός να το καταλάβουμε!!!!
