Ένας αναπάντεχος ισχυρισμός από έναν επιστήμονα έχει ανατρέψει τις παραδοσιακές θεωρίες σχετικά με την τοποθεσία του Κήπου της Εδέμ. Ενώ οι περισσότεροι μελετητές τοποθετούν τον βιβλικό παράδεισο στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ένας μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών υποστηρίζει ότι ο Κήπος της Εδέμ άνθισε στην αρχαία Αίγυπτο.
Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Κήπος της Εδέμ περιγράφεται ως ο επίγειος παράδεισος που ο Θεός δημιούργησε για τον Αδάμ και την Εύα. Η παραδοσιακή τοποθεσία του στη Μεσοποταμία βασίζεται στην αναφορά τεσσάρων ποταμών που τον περιέβαλαν: τον Τίγρη, τον Ευφράτη, και δύο άλλους που παραμένουν άγνωστοι μέχρι σήμερα, τον Πισών και τον Γιών. Πολλοί μελετητές πιστεύουν ότι η παρουσία των γνωστών ποταμών Τίγρη και Ευφράτη στην περιοχή του σημερινού Ιράκ καθιστά αυτή τη χώρα την πιθανότερη τοποθεσία του Εδέμ.
Ωστόσο, ο Δρ. Κονσταντίν Μπορίσοφ, μηχανικός ηλεκτρονικών υπολογιστών, προτείνει μια εντελώς διαφορετική ερμηνεία. Στην εργασία του που δημοσιεύθηκε το 2024 στο περιοδικό Archaeological Discovery, ο Μπορίσοφ υποστηρίζει ότι οι τέσσερις ποταμοί της Βίβλου αντιστοιχούν στον Νείλο (που ταυτίζεται με τον Γιών), τον Ευφράτη, τον Τίγρη και τον Ινδό ποταμό (που ταυτίζεται με τον Πισών). Αυτή η αντιστοιχία, σύμφωνα με τον Μπορίσοφ, ευθυγραμμίζεται με την απεικόνιση του κόσμου σε μεσαιωνικούς ευρωπαϊκούς χάρτες.
Ο Μπορίσοφ τονίζει ότι αυτοί οι χάρτες απεικονίζουν έναν κυκλικό κόσμο που περιβάλλεται από έναν ποταμό με την ένδειξη «Ωκεανός», ενώ στην κορυφή του χάρτη βρίσκεται ο «Παράδεισος» ή η Εδέμ, σε άμεση γειτνίαση με αυτόν τον ποταμό. «Εξετάζοντας έναν χάρτη από το 500 π.Χ. περίπου, γίνεται φανερό ότι οι μόνοι τέσσερις ποταμοί που αναδύονται από τον περιβάλλοντα Ωκεανό είναι ο Νείλος, ο Τίγρης, ο Ευφράτης και ο Ινδός», αναφέρει χαρακτηριστικά στην εργασία του.
Προχωρώντας ακόμη περισσότερο, ο ερευνητής ισχυρίζεται, όπως αναφέρεται στην Daily Mail, ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας βρίσκεται ακριβώς στο σημείο όπου κάποτε φύτρωνε το Δέντρο της Ζωής, το οποίο σύμφωνα με τη Βίβλο παρήγαγε καρπούς που χάριζαν αιώνια ζωή σε όποιον τους έτρωγε.
Παρά την απουσία απτών αποδείξεων για την ύπαρξη του Κήπου της Εδέμ, η επικρατούσα θεωρία μεταξύ των μελετητών παραμένει η τοποθεσία του στο Ιράκ, λόγω της παρουσίας των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη που ταιριάζουν με τις βιβλικές περιγραφές. Ωστόσο, οι τοποθεσίες των ποταμών Γιών και Πισών, εάν εξακολουθούν να υπάρχουν, παραμένουν ένα μυστήριο. Αυτό έχει οδηγήσει σε πολυάριθμες συζητήσεις και εικασίες σχετικά με την πιθανή θέση του Κήπου της Εδέμ, με προτάσεις που κυμαίνονται από το Ιράν και τη Μογγολία μέχρι και τη Φλόριντα.
Ενώ η πιο ευρέως αποδεκτή θεωρία τοποθετεί τον Κήπο της Εδέμ σε μια περιοχή γνωστή ως Μεσοποταμία, ο Δρ. Μπορίσοφ πιστεύει ότι έχει ανακαλύψει ενδείξεις που υποστηρίζουν την άποψη ότι κάποτε άκμασε στην Αίγυπτο. Για να στηρίξει τον ισχυρισμό του, ο Μπορίσοφ βασίστηκε σε ένα ευρύ φάσμα πηγών, συμπεριλαμβανομένων αρχαίων ελληνικών κειμένων, βιβλικών γραφών, μεσαιωνικών χαρτών και αναφορών από πρώιμους ιστορικούς.
Στη μελέτη του, η οποία έχει αξιολογηθεί από ομοτίμους του, ενσωμάτωσε επίσης μυθολογικούς συμβολισμούς, γεωγραφική ανάλυση και σύγχρονες θεωρίες, όπως αυτή για τον Ωκεανό που περιέβαλλε τον κόσμο, προκειμένου να υποστηρίξει την επανερμηνεία του για την πιθανή τοποθεσία του Κήπου της Εδέμ.
Στο βιβλίο της Γένεσης (2:8-17) αναφέρεται ότι «ένας ποταμός έρεε από την Εδέμ προς τα ανατολικά για να ποτίσει τον κήπο, και από εκεί χωρίστηκε και έγιναν τέσσερις εκβολές». Το χωρίο εξηγεί ότι ο πρώτος ήταν ο Πισών, ο οποίος ρέει γύρω από ολόκληρη τη γη Χαβίλα. Το όνομα του δεύτερου ποταμού είναι Γιών, ο οποίος ρέει γύρω από ολόκληρη τη γη Κους. Το όνομα του τρίτου ποταμού είναι Τίγρης, ο οποίος ρέει ανατολικά της Ασσυρίας. Ο τέταρτος ποταμός είναι ο Ευφράτης.
Ενώ δεν υπάρχει κανένα μέρος στη Γη όπου ένας ποταμός να χωρίζεται σε τέσσερις, ένας ευρωπαϊκός παγκόσμιος χάρτης που χρονολογείται στα τέλη της δεκαετίας του 1290 παρουσιάζει μια τέτοια τοποθεσία. Στην αρχαιότητα, υπήρχε η ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση για την ύπαρξη ενός Ωκεανού που περιέβαλλε ολόκληρο τον κόσμο. Ο Μπορίσοφ επισημαίνει ότι ο Hereford Mappa Mundi, ένας διάσημος μεσαιωνικός χάρτης, απεικονίζει έναν κυκλικό κόσμο που περιβάλλεται από αυτόν τον μυθικό ποταμό. Στην κορυφή του χάρτη, βρίσκεται ο «Παράδεισος» ή η Εδέμ, απεικονιζόμενος ακριβώς δίπλα σε αυτόν τον ποταμό.
Ο ερευνητής αναφέρεται επίσης στον Τίτο Φλάβιο Ιώσηπο, έναν Ρωμαιοεβραίο λόγιο και ιστορικό του 1ου αιώνα μ.Χ., ο οποίος στο έργο του «Ιουδαϊκή Αρχαιολογία» (Βιβλίο 1, Κεφάλαιο 1, Ενότητα 3) έγραψε: «Και ο κήπος ποτιζόταν από έναν ποταμό, ο οποίος διήρχετο γύρω από ολόκληρη τη γη και χωριζόταν σε τέσσερα μέρη. Και ο Φίσων, ο οποίος υποδηλώνει ένα πλήθος, που τρέχει στην Ινδία, κάνει την έξοδό του στη θάλασσα, και ονομάζεται από τους Έλληνες Γάγγης. Ο Ευφράτης επίσης, όπως και ο Τίγρης, εκβάλλει στην Ερυθρά Θάλασσα».
Ο Μπορίσοφ ερμηνεύει τον Ιώσηπο λέγοντας ότι μόνο «ο ποταμός Εδέμ αρδεύει τον Κήπο και όχι οποιοσδήποτε από τους άλλους τέσσερις ποταμούς που αναφέρονται στη Βίβλο», υποστηρίζοντας έτσι ότι «ο Κήπος της Εδέμ βρίσκεται γύρω από την υδρόγειο κατά μήκος της πορείας του Ωκεανού». Καταλήγει λέγοντας ότι «σε αυτό το σημείο, όλοι οι ποταμοί της Βίβλου έχουν ταυτοποιηθεί, και φαίνεται ότι το μόνο που χρειάζεται είναι να ακολουθήσουμε την πορεία του Ωκεανού γύρω από την υδρόγειο για να εντοπίσουμε τη θέση της Εδέμ». Ωστόσο, ο Μπορίσοφ αναγνωρίζει ότι για να είναι σίγουρος για τον ισχυρισμό του, θα πρέπει να προσδιορίσει την «ακριβή πορεία του Ωκεανού».
Επιπλέον, ο ισχυρισμός του Μπορίσοφ συνδέεται με την πεποίθηση ότι η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας βρίσκεται στο σημείο όπου κάποτε υπήρχε το Δέντρο της Ζωής, το οποίο, σύμφωνα με τη Βίβλο, προσέφερε αιώνια ζωή. Η Βίβλος αναφέρει ότι όποιος έτρωγε τον καρπό από αυτό το δέντρο θα αποκτούσε αιώνια ζωή. Η Μεγάλη Πυραμίδα της Γκίζας, με ύψος 139 μέτρα και πλάτος περίπου 230 μέτρα, αποτελεί ένα από τα πιο εμβληματικά μνημεία της αρχαίας Αιγύπτου. Το 2012, ερευνητές δημιούργησαν προσομοιώσεις στον υπολογιστή για το εσωτερικό του θαλάμου του Βασιλιά στην Μεγάλη Πυραμίδα, διαπιστώνοντας ότι φορτισμένα σωματίδια συγκεντρώνονται στην κορυφή της δομής, ένα εύρημα που ο Μπορίσοφ ίσως επιχειρήσει να συνδέσει με τις βιβλικές αναφορές.
