22 χρόνια κλείνουν σήμερα από την ημέρα που άλλαξε για πάντα τον πλανήτη. Η 11η του Σεπτέμβρη του 2001 έχει χαραχθεί στην μνήμη των Αμερικανών ως η χειροτερη μέρα της ιστορίας τους και στη μνήμη όλου του υπόλοιπου κόσμου, ως η μέρα που η τρομοκρατία έγινε ο φόβος κάθε ανθρώπου.
Το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους της Νέας Υόρκης γνωστούς ως World Trade Center, γκρέμισε τα δύο εμβληματικά κτίρια του Μανχάταν, στέρησε την ζωή σε 3.000 ανθρώπους και τραυμάτισε 6.000. Κάτω από τους τόνους ερειπίων από ατσάλι, γυαλί, και τσιμέντο εκατοντάδες άνθρωποι άφησαν την τελευταία τους πνοή και δεκάδες εγκλωβίστηκαν ζωντανοί περιμένοντας την σωτηρία. Για κάποιους δεν ήρθε ποτέ…
O Scout και ένας άλλος σκύλος παρακολουθούν τους πυροσβέστες επί το έργον καθώς κάνουν ένα μικρό διάλειμμα, περιμένοντας να συνεχίσουν την έρευνα ή να τους καλέσουν σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο.
Ομάδες διασωστών από όλη την χώρα, πέταξαν στην απομονωμένη από αέρος Νέα Υόρκη, για να βοηθήσουν στην ανεύρεση επιζώντων και νεκρών και συντόνισαν τις προσπάθειές τους με αυτές των συνεργείων της περιοχής που έδειχναν σημάδια κόπωσης και ψυχική εξάντληση. Μέσα σε αυτές τις ομάδες διάσωσης, ξεχωριστό ρόλο είχαν οι 300 K9 rescuers, ομάδες διασωστών δηλαδή με ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους εντοπισμού και αναγνώρισης.
Tara, 16 ετών. Φωτογραφία από το βιβλίο του 2011 «Retrieved», αφιερωμένο στους 12 σκύλους που είχαν απομείνει ζωντανοί. Την νύχτα της 11/9, έφτασε στην Ν.Υόρκη με τον συνοδό της από το Ipswich της Μασαχουσέτης. Παρέμεινε στο World Trade Center 8 ημέρες.
Τα σκυλιά διαφόρων φυλών, μεγεθών και ηλικιών που χρησιμοποιήθηκαν για τις αποστολές εντοπισμού, επέδειξαν εξαιρετικό σθένος και αποφασιστικότητα. Πολλά εξ αυτών αρνούνταν να σταματήσουν την έρευνα για την υποχρεωτική ανάπαυλα, επεδείκνυαν σειρά συναισθημάτων και ψυχικής φόρτισης ανάλογη με αυτή των ανθρώπων συναδέλφων τους, χαίρονταν σαν μικρά παιδιά σε κάθε επιτυχή διάσωση και θρηνούσαν σπαρακτικά δίπλα από τα χαλάσματα σε κάθε περίπτωση ανεύρεσης νεκρού. Κάποια δεν συνήλθαν ποτέ από αυτήν την εμπειρία, ενώ αναφέρθηκαν περιπτώσεις ζώων που έπεσαν σε βαθιά μελαγχολία μετά το πέρας των ερευνών.
Moxie,Winthrop Μασαχουσέτης.Έφτασε με τον συνοδό της Mark Aliberti στη Νέα Υόρκη, το απόγευμα της 11/9. Παρέμεινε για 8 ημέρες. Φωτογραφία σε ηλικία 13 ετών από το βιβλίο – αφιέρωμα «Retrieved» του 2011
Η εργασία τους αναγνωρίστηκε ως ιδιαίτερα επωφελής και ουσιαστική, όμως πέρασαν 10 χρόνια μέχρι να συνειδητοποιήσει η πολιτεία της Νέας Υόρκης πως δεν είχε τιμήσει αντίστοιχα αυτούς τους ήρωες διασώστες. Στην επέτειο της 11ης Σεπτεμβρίου 2011, διοργάνωσε μία παρέλαση προς τιμήν τους στην οποία παραβρέθηκαν όσοι σκύλοι που είχαν απομείνει ζωντανοί και οι συνοδοί τους. Για τα περισσότερα ήταν μία πρωτόγνωρή εμπειρία, μία εκδήλωση αποκλειστικά για αυτά… Συναδελφοί τους, αστυνομικοί και πυροσβέστες, πολίτες και φορείς παρεβρέθησαν για να θυμηθούν και να χαιρετίσουν.
Στις 6 Ιουνίου 2016, έφυγε από τη ζωή και η τελευταία επιζήσασα Κ9 αξιωματικός σε ηλικία 17 ετών Η Bretagne, ήταν δύο ετών το 2001. Έφτασε στο World Trade Center με την συνοδό της Denise Corliss και παρέμεινε εκεί άοκνη και αποδοτική για 10 ημέρες, χωρίς να θέλει να σταματάει τις έρευνες, ενώ σταδιακά η αποστολή διάσωσης μετατράπηκε σε αποστολή εντοπισμού νεκρών.
Η Bretagne και η Denise σε μία στιγμή ανάπαυλας από το δύσκολο έργο τους. Η Denise φαίνεται να προσπαθεί να παρηγορήσει τον σκύλο της στην αγκαλιά της.
Την Δευτέρα, 6 Ιουνίου 2016, η Bretagne μεταφέρθηκε για τελευταία φορά στο κτηνιατρικό κέντρο που την παρακολουθούσαν τα τελευταία χρόνια. Η κατάσταση της υγείας της και η νεφρική ανεπάρκεια που την ταλαιπωρούσε, έκανε τους γιατρούς να προτείνουν την λύση της ευθανασίας.
Έξω από την κλινική του Cypress, στο Τέξας, την περίμεναν αξιωματικοί του πυροσβεστικού σώματος και εθελοντές διασώστες για τον τελευταίο χαιρετισμό. Λίγη ώρα μετά η Bretagne, έφευγε τυλιγμένη με την σημαία της πατρίδας που υπηρέτησε μια ζωή… Μπορεί η Bretagne να έγραψε το τελευταίο κεφάλαιο, αλλά κανείς δεν ξεχνάει και δεν παραγνωρίζει την συμβολή των σκύλων διασωστών στην επιχείρηση των δίδυμων Πύργων.
Σκύλος διασώστης μεταφέρεται σε υψηλότερο σημείο στα χαλάσματα με τη βοήθεια ειδικού «τελεφερίκ»
Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που μία επιχείρηση διάσωσης και εντοπισμού τέτοιου μεγέθους και επικινδυνότητας λάμβανε μέρος. Και χωρίς τους σκύλους διασώστες πολύ λιγότεροι επιζώντες θα είχαν βρεθεί ζωντανοί και πολύ λιγότερες οικογένειες θα είχαν εντοπίσει την σορό των αγαπημένων τους προσώπων. Τους ευγνωμονούμε και δεν τους ξεχνάμε ποτέ.
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
©ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ