Διασχίζουμε τον Κάτω Όλυμπο και αναρωτιόμαστε αν τα «μαγεμένα δάση» είναι μόνο στα παραμύθια.
Τις λέξεις «Παλαιός Παντελεήμονας» τις άκουσα πρώτη φορά εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ή μάλλον τις διάβαζα φευγαλέα πάνω σε κάτι πολυκαιρισμένες μπλε πινακίδες στην άκρη της εθνικής οδού, ακριβώς πριν τον Πλαταμώνα, καθώς ανηφόριζα προς Θεσσαλονίκη. Βλέπετε μόλις είχε αρχίσει τη λειτουργία του το αυτοκινητοδρόμιο στις Σέρρες κι εμείς, ως φανατικοί petrolheads, κάναμε τακτικά προσκυνήματα στην «αγία άσφαλτο» της πίστας των Σερρών και σίγουρα μια δυο διανυκτερεύσεις στη Θεσσαλονίκη.
Ο δρόμος άλλωστε σε εκείνη ακριβώς την περιοχή ήταν από μόνος του τόσο απαιτητικός, με τις συνεχείς στροφές και τη φοβερή κίνηση, ειδικά το καλοκαίρι, που ελάχιστη προσοχή έδινα στον περιβάλλοντα χώρο. Οριακά έριχνα μια φευγαλέα ματιά στο φράγκικο κάστρο που δεσπόζει πάνω από την παραλία, την ώρα που προσπαθούσα να ψυχανεμιστώ αν και πού την έχει στημένη η τροχαία με ραντάρ. Υπάρχει και ένας ακόμα λόγος. Για εμάς τους «χαμουτζήδες» τέτοιοι προορισμοί πέφτουν μακριά για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξή μου όταν μερικά χρόνια αργότερα ένα επαγγελματικό ταξίδι (όπερ εστί μεθερμηνευόμενον μερικοί τρελοί με 4×4 που αποφάσισαν να διασχίσουν διαγώνια την Ελλάδα από το Πήλιο μέχρι τις Πρέσπες μόνο από χωματόδρομους), στρίψαμε αριστερά, εκεί στο ύψος του Πλαταμώνα, αρχίσαμε να ανηφορίζουμε μια στενή λωρίδα ασφάλτου πνιγμένη στις φυλλωσιές των δέντρων και λίγα λεπτά αργότερα αντικρίζαμε ένα από τα πιο ιδιαίτερα χωριά της Ελλάδας.
Ένας πανέμορφος παραδοσιακός οικισμός, η αρχιτεκτονική του οποίου ακροβατεί ανάμεσα στη μακεδονίτικη και τη πηλιορείτικη παράδοση, με απίστευτη θέα προς το Αιγαίο Πέλαγος και τις κορυφές του Ολύμπου και με μια αδιόρατη πατίνα «κούρασης» που προήλθε και από την πλήρη εγκατάλειψη 30 και πλέον ετών. Βλέπετε ο Παλαιός Παντελεήμονας εγκαταλείφθηκε πλήρως γύρω στο 1950 και μόνο όταν ανακηρύχθηκε διατηρητέος οικισμός, το 1986, άρχισε να ξαναζωντανεύει αλλά πλέον σχεδόν αποκλειστικά ως τουριστικό σκηνικό. Εκείνη η πρώτη επαφή μού είχε μείνει χαραγμένη στο μυαλό και όταν, περισσότερα από 15 χρόνια αργότερα, συζητούσαμε ποια θα είναι η επόμενη off road εξόρμηση του travel.gr και διαπίστωσα ότι στις προτάσεις συμπεριλαμβάνεται ο Παλαιός Παντελεήμονας ήξερα ότι αυτή ειδικά τη διαδρομή θα την έπαιρνα πάνω μου. Διότι, εκτός από την αφετηρία είναι εξίσου ανυπέρβλητες και οι δασικές διαδρομές που διακλαδίζονται γύρω από ένα από τα πιο όμορφα και απάτητα δάση της Ελλάδας, αυτό του Κάτω Ολύμπου. Αποφασίστηκε λοιπόν. Go north.
Άλλωστε τα 400 και κάτι χιλιόμετρα που χωρίζουν το χωριό από το κέντρο της Αθήνας είναι μεν μια σεβαστή απόσταση αλλά και συνάμα αρκετά εύκολη. Μέχρι την έξοδο για Πλαταμώνα μόνο αυτοκινητόδρομος και από εκεί άλλα εννέα χιλιόμετρα σκάρτα μέχρι το χωριό. Η επόμενη απόφαση ήταν το μεταφορικό μέσο. Ενώ αναρωτιόμουν ποιο SUV θα ήταν το καταλληλότερο ήρθε στα γραφεία του CAR σαν απρόβλεπτη καταιγίδα ένα SUV με την «ψηφιακή» ονομασία 01 από μία παντελώς νέα για την Ελλάδα εταιρεία, τη Lynk & Co. Η εταιρεία είναι ουσιαστικά μια start-up που έχει δημιουργηθεί με την σύμπραξη της Volvo και της κινεζικής Geely και το αυτοκίνητο καθαυτό ένα κλασικό C-SUV, με μήκος λίγο πάνω από τα 4,5 m, ένα πολύ σεβαστό μεταξόνιο που ξεπερνά τα 2,7 m και -κάτι που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην επιλογή του για το συγκεκριμένο ταξίδι- απόσταση από το έδαφος 213 mm.
Εξωτερικά έχει τις κλασικές αναλογίες ενός SUV: ψηλό, αρκετά μυώδες, με έναν σχεδιασμό που ενδεχομένως να διχάζει. Μοιάζει να προσπαθεί να συγκεράσει δύο διαφορετικές εικαστικές κοσμοθεωρίες, την πιο minimal ευρωπαϊκή και τη σαφώς πιο εντυπωσιοθηρική κινέζικη. Ακόμα πιο εντυπωσιακά στοιχεία είναι ο εσωτερικός σχεδιασμός και η ποιότητα της καμπίνας. Υπάρχει ένας κομψός μινιμαλισμός που φέρνει στο μυαλό Volvo με την απαραίτητη πλέον μεγάλη κεντρική οθόνη infotainment να κυριαρχεί. Στην πράξη, η εκμάθησή της είναι εύκολη και σχετικά απλή και οι δυνατότητες διεπαφής εξαιρετικές. Σκεφτείτε μόνο ότι το 01 διαθέτει σύνδεση wifi 4G πληρωμένο από την εταιρεία για τέσσερα χρόνια. Ο ψηφιακός πίνακας οργάνων 10,2” είναι εξίσου εντυπωσιακός, με πολύ καλά γραφικά, μπόλικη πληροφόρηση και αρκετές δυνατότητες παραμετροποίησης.
Ο ήλιος είχε μόλις ανατείλει όταν φτάσαμε στο πρατήριο της ΕΚΟ στα ΣΕΑ του Σχηματαρίου. Τα χιλιόμετρα μέχρι τον προορισμό μας ήταν πολλά και το φουλάρισμα με βενζίνη εξαιρετικής ποιότητας από μια εταιρεία την οποία εμπιστεύεσαι με τα μάτια κλειστά είναι βασική προϋπόθεση για να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο. Εξίσου σημαντικό είναι να γεμίσεις με το σωστό καύσιμο, ειδικά στα αυτοκίνητα με σύγχρονους τούρμπο κινητήρες που αναδεικνύουν στο 100% τα χαρακτηριστικά της λειτουργίας τους όταν «καίνε» καύσιμο υψηλής τεχνολογίας. Στο ολοκληρωμένο πρατήριο της EKO στο Σχηματάρι ξέραμε ότι θα βρίσκαμε εκτός από το κατάλληλο καύσιμο, εγγυημένη ποσότητα, μια μεγάλη ποικιλία αξεσουάρ για τις σωστές επιμέρους λειτουργίες του αυτοκινήτου (για παράδειγμα, ειδικά όταν θέλεις να κάνεις πολλά εκτός δρόμου χιλιόμετρα είναι απαραίτητο να έχεις ένα επιπλέον υγρό καθαρισμού του παρμπρίζ) αλλά και για τον δικό μας ανεφοδιασμό, αφού μέσα στο πρατήριο μπορείς να βρεις κάθε είδους σνακ και αναψυκτικού.
Γεμίσαμε το 01 με βενζίνη ΕΚΟ PREMIUM 98 με 98 οκτάνια που εκ πείρας γνωρίζουμε ότι αναβαθμίζει το επίπεδο των καθημερινών μας μετακινήσεων αλλά και των συχνών ταξιδιών μας, αφού επιτρέπει στον κινητήρα να αναδείξει τις δυνατότητές του, χωρίς να τον ταλαιπωρεί. Η EKO PREMIUM 98 περιέχει υψηλής τεχνολογίας χημικά πρόσθετα και σε συνδυασμό με την καθαριστική και αντιοξειδωτική της δράση, προστατεύει τον κινητήρα, εκπέμπει λιγότερα επιβλαβή αέρια και βγάζει περισσότερα χιλιόμετρα ανά γέμισμα, πράγμα που στο συγκεκριμένο ταξίδι είναι απαραίτητο αφού τα χιλιόμετρα θα ήταν ούτως ή άλλως πολλά.
Η πρώτη εντύπωση στον αυτοκινητόδρομο είναι παραπάνω από θετική. Και η δεύτερη επίσης. Εξάλλου το 01 ξεκινάει ήδη με ένα γκολ από τα αποδυτήρια, αφού βασίζεται στην πολύ αποτελεσματική πλατφόρμα CMA της Volvo. Το δεύτερο γκολ έρχεται από τον επίσης από τη Volvo προερχόμενο 3κύλινδρο τούρμπο 1.5 κινητήρα, ο οποίος συνδυάζεται με ένα ηλεκτρικό μοτέρ (μαντέψτε από πού…) με απόδοση 82 PS. Η συνδυαστική ισχύς φτάνει στους 261 PS και τα 330 Nm ροπής, που περνάνε στους εμπρός τροχούς μέσω ενός 7τάχυτου κιβωτίου διπλού συμπλέκτη. Το ηλεκτρικό μοτέρ το τροφοδοτεί μια μπαταρία 17,6 kWh (14,1 net), η οποία είναι ικανή να κινήσει το 01 ηλεκτρικά έως και 75 km, τιμή διόλου ευκαταφρόνητη, μάλιστα από τις μεγαλύτερες στην κατηγορία του. Η δύναμη είναι πανταχού παρούσα αλλά με μια απρόσμενα ομαλή ροή. Η ανάρτηση έχει μια ευπρόσδεκτα σφιχτή ρύθμιση, γεγονός που επιτρέπει σωστό έλεγχο του αμαξώματος, Η ευθυβολία του στον αυτοκινητόδρομο αποδείχτηκε εντυπωσιακή.
Το 01 κατάπινε τα χιλιόμετρα με χαρακτηριστική άνεση, με σχετική ησυχία και πολύ λογική κατανάλωση, δεδομένου ότι μέχρι να φτάσουμε στην έξοδο του Πλαταμώνα, περίπου τρεισήμισι ώρες αργότερα, δεν είχε κάψει περισσότερα από 7,5 lt/100 km. Από εκεί και πάνω θα ξεκινούσαν τα δύσκολα, έλεγα μέσα μου, αλλά στην πορεία αποδείχθηκε ότι ο 01 είναι πολύ σκληρό για να «κλατάρει». Θα επανέλθω σε λίγο για να εξηγηθώ περαιτέρω. Προς το παρόν θέλω να σταθώ λίγο σε αυτό το σχεδόν κινηματογραφικό σκηνικό που είναι ο Παλαιός Παντελεήμονας. Ένα υπόδειγμα του πώς όταν ο άνθρωπος έχει τη σωστή διαλεκτική σχέση με τη φύση, ακολουθεί το μέτρο, χρησιμοποιεί τα σωστά υλικά, συνδιαλέγεται με το γήινο στοιχείο που πατάει και το υγρό που ατενίζει στο βάθος, δημιουργεί υπέροχα οικιστικά τοπία. Αξίζει τον κόπο, λάθος, οφείλεις, εφόσον βρεθείς σε τέτοιους οικισμούς όχι μόνο να τους περιδιαβείς με αργό ρυθμό αλλά να εντρυφήσεις στις λεπτομέρειες: το λαξευμένο καλντερίμι, το πλανισμένο ξύλο, τη λεπτομέρεια της λιθοδομής. Αξίζει, όχι, οφείλεις, ειδικά αυτή την εποχή της προχωρημένης άνοιξης να μυρίσεις το άρωμα από το κομμένο χόρτο, από τον ψημένο ελληνικό που θα πιείς κάτω από τον Πλάτανο, να αφουγκραστείς την συναυλία των πουλιών, ακόμα και τους ήχους των εργασιών συντήρησης που κάνουν οι ντόπιοι προσπαθώντας να αντιστρέψουν τη φθορά του Χειμώνα που πέρασε.
